Groepshoofd Beau Visser blijft doorleren

Van pedagogisch medewerker tot groepshoofd 

Ze werkte slechts twee maanden als pedagogisch medewerker op een nieuwe groep van Het Kootertje, toen Beau gevraagd werd om het stokje over te nemen van een groepshoofd dat vertrok. Enthousiast waagde ze de sprong in het diepe. Toch was haar leidinggevende rol in het begin ook erg wennen voor haar. "Soms zat ik mezelf in de weg", vertelt ze. "Ik vond het lastig om los te laten en wilde dat alles liep zoals ik dat zelf graag wilde. Dat is niet heel realistisch, leerde ik al snel. Iedereen is anders en doet de dingen op een eigen manier. En dat mag natuurlijk. Het is belangrijk om daar als leidinggevende bij aan te sluiten.. Het werkt niet als je blijft hangen in frustratie, omdat je dan niet meer objectief naar iemand kijkt en afgaat op je eigen interpretatie. Soms moet je zelf even een stapje terug doen om samen vooruit te komen."

Sparren, analyseren en reflecteren

Stap voor stap groeit Beau in haar rol en blijft ze zich ontwikkelen als groepshoofd. Ze kan hierbij altijd rekenen op de steun van de directrice van Het Kootertje. "We zijn een kleinschalige organisatie, de lijnen zijn kort. Ik kan altijd bij haar binnenlopen voor advies, bijvoorbeeld over hoe je het beste gesprekken kunt voeren met je team. We sparren regelmatig samen over pedagogische onderwerpen en bespreken ideeën om de omgang met de kinderen verder te verbeteren. Daarnaast klop ik wel eens aan bij onze beleidsmedewerker of pedagogisch coach. Hun input is ook waardevol bij het zoeken naar oplossingen voor bepaalde situaties."

Vanwege de kleine omvang van Het Kootertje is elk groepshoofd er ook pedagogisch coach. “De opleiding daarvoor ben ik nu aan het volgen”, vertelt Beau. “We willen als kinderopvangorganisatie een meewerkend coach die ook echt op de groep staat en ziet wat er gebeurt. Er ontstaat dan veel onderling contact en vertrouwen, waardoor ik als leidinggevende medewerkers al coachend tot inzichten kan laten komen."

Eigen manier van leidinggeven ontdekken

De ondersteunende gesprekken helpen Beau vooruit. Wat zijn belangrijke lessen die ze heeft geleerd? “Dat dingen soms tijd nodig hebben. En dat het goed is om te weten hoe je zelf als persoon en leidinggevende in elkaar zit. Zo had ik eerst de neiging om veel dingen op dezelfde manier te doen als mijn voorgangster op de groep. Dat hoeft natuurlijk helemaal niet. Want iedereen heeft andere kwaliteiten en valkuilen. Het is prima als er verschillen zijn in hoe je reageert of iets aanpakt. Dat besef kwam gaandeweg steeds meer. Nu heb ik echt mijn eigen manier van leidinggeven. Ook durf ik steeds meer kwetsbaar te zijn. Als leidinggevende ben je ook mens en dat mag gezien worden. Vanuit die kwetsbaarheid ga je makkelijker verbinding aan met elkaar en kom je samen verder."